الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید(SDS-PAGE)

تکنیک sodium dodecyl sulfate–polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE) به طور معمول برای تعیین وزن مولکولی پروتئین هایی با حدود وزنی 5 تا 250کیلودالتون بکار می رود. در این تکنیک به دلیل استفاده از SDSو همچنین ویژگی های منحصر به فرد ژل پلی اکریل آمید قدرت تفکیک پروتئین ها بسیار خوب می باشد SDS .یک دترجنت آنیونی می باشد که با اتصال به پروتئین ها، بار طبیعی آنها را می پوشاند و توزیع یکنواختی از بارهای منفی بر روی آن ها ایجاد می نماید، هم چنین با اتصال به نواحی هیدروفوب، در دناتوره شدن پروتئین ها نقش دارد. از آن جا که پیوندهای دی سولفیدی درون رنجیره ای یا بین زنجیره ای نقش عمده ای در شکل گیری ساختمان سوم و چهارم پروتئین ها دارند. احیای این پیوندها با استفاده از مواد تیول دار (مانند 2- مرکاپتو اتانول) منجر به از بین رفتن ساختمان های سوم و چهارم پروتئین ها خواهد شد. پروتئین های دارای پیوند دی سولفیدی ، دارای حرکت متفاوتی در شرایط احیایی و غیر احیایی الکتروفورز می باشند. احیا شدن این پیوندهای دی سولفیدی موجب جدا شدن زیرواحدهای پروتئینی در پروتئین های چند زیر واحدی و همچنین خطی شدن کلیه پروتئین ها می شود که این امر موجب اتصال یکنواخت SDS به پروتئین خواهد شد. بنا براین می¬تواند با مقایسه الگوی الکتروفورز احیایی و غیر احیایی یک پروتئین اطلاعات زیادی راجع به ساختار سوم آن بدست آورد. الکتروفورز ژل آکریل آمید تحت دوسیستم بافری پیوسته و ناپیوسته قابل انجام است. در سیستم بافری پیوسته غلظت و ترکیب یون ها و pH در سراسر مسیر الکتروفورز یکسان می باشد. اما در سیستم بافری ناپیوسته ترکیب یونی و pH بافر در نمونه، ژل و مخازن با یکدیگر متفاوت می باشد. بافر تریس-گلیسین پر استفاده ترین سیستم بافری ناپیوسته در SDS- PAGE می باشد. درسیستم بافری ناپیوسته حتی ژل نیز غالبا شامل دو قسمت (ژل بالا و ژل پایین) می باشد. سیستم بافری لاملی متداولترین سیستم بافری ناپیوسته در الکتروفورز می باشد.

خدمات قابل ارائه:

• الکتروفورز پروتئین های استخراج شده از بافت و سلول های انسانی، حیوانی و گیاهی در شرایط احیایی و غیراحیایی با سیستم بافری لاملی