ایمونوهیستوشیمی
ایمونوهیستوشیمی(IHC)
ایمونوهیستوشیمی تکنیکی است که برای شناسایی اجزای خاصی از بافت با استفاده از واکنش آنتیژن/آنتیبادی به کار میرود. هدف از انجام IHC به دست آوردن یک نمایش بصری از مکان و الگوی بیان هدف است که میتوان در مقاطع بافتی یافت. این تکنیک برای اهداف تشخیصی و تحقیقاتی مورد استفاده قرار میگیرد و در آن مولکولهای مورد نظر در بافتهای سالم و بیمار مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرند. سنجش IHC شامل تشخیص اپیتوپهای بیان شده توسط یک پروتئین هدف در یک نمونه بافت با استفاده از "آنتیبادی اولیه" است که قادر به اتصال آن اپیتوپها با ویژگی بالا است. پس از اتصال اپیتوپ به آنتیبادی، "آنتیبادی ثانویه" که قادر به اتصال آنتیبادی اولیه با ویژگی بالا است اضافه میشود. آنتیبادی ثانویه کونژوگه با آنزیم است به این ترتیب در مرحله بعد باید سوبسترای مناسب اضافه شود تا یک رسوب رنگی در محل مجموعه اپیتوپ-آنتیبادی تولید کند و هدف قابل رویت شود. مراحل آن شامل: 1) برش بافت در مقاطع µm 4-10 با استفاده از میکروتوم و انتقال مقاطع بافتی بر روی لام. 2) بازیابی آنتیژن با استفاده از روشهایی مانند گرما، فشار، دترجنتها، آنزیمها و یا ترکیب این روشها اتصال آنتیبادی اولیه و آنتیبادی ثانویه در غلظتهای مناسب. 3)ایجاد کمپلکس رنگی با استفاده از سوبسترای مناسب می باشد.
خدمات قابل ارائه:
- سنجش مارکرهای سطح سلولی بافتهای انسانی و حیوانی مانند CoL I, CoL II, CD4,CD8,CD163,CD68, CD31, ….
- سنجش مارکرهای درون سلولی بافتهای انسانی و حیوانی مانند LC3, bcl2, ….

نمای میکروسکوپی بیان مارکر کاسپاز 3 در سلول های آپوپتوز شده بافت پوست موش

نمای میکروسکوپی بیان مارکر بتا اکتین در سلول های بافت کلیه موش

نمای میکروسکوپی بیان مارکر Cripto در سلول های بافت روده انسان

نمای میکروسکوپی بیان مارکر Cripto در سلول های بافت روده انسان

نمای میکروسکوپی بیان مارکر GFAP در سلول های بافت مغز موش

نمای میکروسکوپی بیان مارکر CD-163 در سلول های ریه موش
